NASIL MIYIM ? MEYDAN OKUMA #14 - 28 DAY BLOG CHALLENGE DAY 14

Amandine Piu

Üzeri kayısı reçelli bir dilim ekmeğin yanına sütü bol köpürtülmüş kahvemle bir iki satır bir şey karalayım dedim. Bu arada söylemesi ayıptır, güzel süt köpürtürüm, yalnız espresso aletimize akıl erdiremiyorum şu sıra, aynı su oranına bazen çok kahve veriyor bazen az, neye göre acaba, çok merak ediyorum ? Histerikli şey.

Nasıl mıyım ?


İyiyim çok şükür. Öyle ağız alışkanlığı olmuş olan iyiyimden değil. Sağlıklıyız, soğuk ama üşümüyoruz, birkaç gündür çok şiddetli kar yağdı ama bugün sanki hiç birşey olmamış gibi tekrar güneş açtı, şükredilecek şeyler hepsi..
Sonra meydan okuma tüm neşesiyle devam ediyor, bu ayrı bir mutluluk kaynağı..

Sabah da Ankara'daki öğrencim mesaj atmış, Doğuş Çocuk Senfoni Orkestrası'nı kazanmış, yaşa be dedim içimden, yani ona da dedim tabii ki.. Güzel şeyler bunlar.

İyiyim ama gün içinde örgümü elime alınca, sinir sistemim alt üst olabiliyor mesela.. Acemiyim diye herhalde, bir şeyi en az beş kere sökmeden başlayamıyorum. Bu yetmezmiş gibi, kendimi geliştirmem lazım diye değişik şeyler deniyorum, o daha da zorluyor. Zorlandıkça sinir kat seviyem artıyor.

Neyse dur düzgünce baştan anlatayım. Fizyoterapistim sırtım için sıcak su torbası önermişti, o dönem ev de soğuktu -şu -28 lerin olduğu zamanlar- , neyse bu icat kurtarıcımız oldu. Gelgelelim bu şey sıcak ve plastikten, sırtıma koysam sırtım yanıyor, elim desen ona keza. Dedim ben buna bir kılıf öreyim, ama özel olsun, ip geçişi yapayım hem gelişirim de, senin neyine ip atlatma işleri..
Bu arada seçtiğim ip de angora, tüylü tüylü..
Şunu anladım, angorayı ördün mü sökmeyeceksin. Söküyorum ama yakamı paçamı yırtasım geliyor, öyle fenalık basıyor, ah diyorum annem olsa sakin sakin çözerdi düğümleri.. İnan sayılı ip getirmemiş olsam kesip atacağım o derece.
Neyse beşinciden sonra, bir şeye benzedi de devam edebildim. Ama bir yer var hala gözüme batıyor, söksem mi diyorum da yok yok hiç uğraşamam şimdi..

Gecenin bir körü delirmişcesine miyavlama krizine giren  bir kedimiz var mesela.. Gecenin o saatinde kedoş pışpışlıyoruz bir de... Simdi sor ne yapıyor diye, tır şoförü ya benimki, direksiyon sallamaktan bütün gece uyumamış da acısını çıkarır gibi  horlaya horlaya uyuyor. Arada dürtüklüyorum ama nerde..

Bende durumlar böyle, mutlu ama dolaşan iplikten dolayı her an cinnet geçirebilir vaziyette..
Malum gün yeni başladı, lafı fazla uzatmayım yapılacak işler beni bekler.
Kalın sağlıcakla...