KAYBOLMAK - MEYDAN OKUMA 16 GÜN/ 16 YAZI #5

Dün doğum günümdü, blogları ziyaretlerde bazı güzel arkadaşlarımın sürprizi ile karşılaştım. Öyle mutlu oldum ki.. Tekrar teşekkür etmek istedim, günümü güzelleştirdiniz sağ olun var olun. 

Pek çalışkan bir meydan okumacı olamadım dün, tüm gün evde olmama rağmen bir blog yazısı yazmayı başaramadım. O yüzden bugün iki yazıyı halletmek lazım.. 



Kaybolma hikayesi denilince ben de ikilemde kalanlardanım, fiziki olan mı, ruhsal olan mı ?Hangisini anlatsam karar veremiyorum. Eminim herkes hayatında bir dönem,  içinde bir yerlerde kaybolmuştur. İçimizde o yolu bulmak biraz daha zor oluyor, ne de olsa yardım alabileceğimiz bir google map yok. 

Ben size fiziki olandan bahsedeceğim. Yürürken ya da bisiklete binerken kaybolmaktan hiç korkmam. Elbet tanıdık bir yer bulurum der, yürürüm. Ama araba ile kaybolmak beni biraz geriyor. Zaten çok severek araba kullanan biri değilim, mecbur olduğum zamanlarda kullanıyorum. Ne yapayım pek sevemedim, trafikteki sabırsız, saygısız, kibirli  insanlar beni geriyor. Neyse uzatmayım, bir gün kuzenim Ankara'ya geldi, bir yerde ders veriyordu, onu ders verdiği yerden alacaktım ve bende misafir olarak kalacaktı. 

Gayet güzel gideceğim yeri buldum, kuzenimi aldım ama eve geri dönmek o kadar da kolay olmadı. Siri'cim döneceğim yeri biraz geç haber verdi, ben dümdüz bastım, karanlıkta bomboş yolda tekrar dönüş yapana kadar gittik de gittik. Yol karanlıktı, pek ışık yoktu, siri'nin kafası karışmıştı ve ben soğuk soğuk terliyordum.