HOŞ GELDİN EYLÜL, KANADA - YENİ EV VE BİRAZ İZLANDA

Yeni ay, yeni mevsim hoş geldin. Anlatacak çok şey birikti  ama nereden başlasam, hangi fotoğrafları koysam bilemiyorum. Bir ucundan başlamak gerek ve yeni evimizden merhaba diyorum...

Daha önce bahsetmiştim, Eylül'de yeni bir eve taşınmamız gerekiyordu. Buralarda ev bulmak biraz zor olsa da neyse ki kendimize uygun bir yer bulduk. Bora, ben İzlanda'dan dönmeden eşyalarımızı eve taşıdı, döndüm ve yerleştik. Kanada'da herşey kendin pişir kendin ye usulü.. Kiralıyorsun nakliye aracını, çağırıyorsun yakın bir arkadaşını taşınıyorsun.. Koltuk alıyorsun kendin kuruyorsun. 

Çok fazla eşyamız yok herşey yavaş yavaş. Sevdiğimiz tarzda ikinci el eşyaları topluyoruz. Mesela geçen hafta 70'lerden kalma kahve sehpası bulduk ve kaçırmadık. Hem ikea'dan daha ucuz hem de ruhu var..  Şimdi gözüm bir yemek masası ve sandalyelerinde umarım biz alıncaya kadar satılmaz. 

Çok ucuza Reykjavik'te bir bit pazarından tabaklar aldım.

Hava değişikliği epey şaşırtıcı. Birkaç gün önce kat kat giyinip, donarak dolaşıyordum şimdi 32 derecede pişiyorum. Bir kaç gün sonra sonbahar kendini hissettirecekmiş, öyle diyor hava durumu.. 

Yavaş yavaş ağaçlarda sonbaharı görebiliyorum.. 

Üzerimden etkisi geçmeden, İzlanda'yı anlatmak isterim. Gidip görenleriniz vardır belki ya da gitmek isteyenleriniz. Umarım görürsünüz bir gün.. Benim için gerçekten harika bir tecrübe oldu, muhteşem bir konser salonunda harika bir orkestra ile 3 haftada 8 konser verme imkanı. Tadı damağımda kaldı diyebilirim. Hatta son konser İzlanda klasikleriydi, İzlanda televizyonunda canlı yayınlandı. Linki ekliyorum nasıl bir şey bakmak isterseniz 29 Kasım'a kadar bu linkten izlenebilirmiş. 

Ezgi İzlanda televizyonunda işte link burada :)
http://www.ruv.is/spila/ruv/klassikin-okkar/20180831

Havası gerçekten çılgın olsa da, güzeldi okyanus rüzgarını hissetmek.  Yaşayabilir misin hep orada diye sorsanız. Zor derim, güneşe ihtiyacım var benim, elbet herkesin ihtiyacı var ama İzmir'liyim ben. E Kanada'da ne yapacaksınız derseniz, inanın burası Türkiye havasına daha çok benziyor, hava hep açık, evet kışı nasıl bilmiyorum henüz, Ocak ayında taşındığımda gerçek Kuzeyi yaşayacağız bakalım.. Ama kime sorduysam, soğuk olsa da güneşli olduğunu söylüyor. Bu önemli nokta benim için bir ülkeyi yaşanabilir kılıyor.. Bakalım yaşayıp göreceğiz.  

Gelelim benim güzel insanlarla ve güzel anılarla dolu Reykjavik'ime. Abartısız, sade, sakin, rüzgarlı, deniz kokulu, toprağına yosundan halı serili, insanı çekingen ve içine kapanık, suyu her daim değişik kokan (jeotermal suyu olduğu için çok garip kokuyor) ve içinde sarı ışığı eksik olmayan kocaman pencereli evler, yabani anason, leziz balık, tereyağı ve ekmek, evlerin önünde dolaşan tasmalı kediler..
Bu küçük notlar sanırım bana hep orayı hatırlatacak..

Prova ve konser yoğunluğundan şehir dışına çok çıkamadık ama Þingvellir, Geysir, Grótta ve Keflavik, Reykjavik dışında gördüğüm yerlerdi. Bol fotoğraf çektim, elimden geldiğince renkleri gördüğüm gibi yansıtmaya çalıştım. Yavaş yavaş hepsi blogu şenlendirecek. 

Yeni mevsim hepimize güzellikler getirsin, hayatı boyunca sonbahar sendromu yaşayan ben, şimdi bir an önce gelsin diye hevesle bekliyorum. Sıcak bir çay eşliğinde örgü öğrenmek istiyorum, belki ondandır tüm bu hevesim. İzlanda'dan yünlerin yanında iki de dergi getirdim yanımda. Bakmaya doyamıyorum. Ben de bir gün bir dergide yer almak istiyorum kendi renklerimi yansıttığım fotoğraflarla, diledim gitti... 

Sanki yeni yıl Ocak değil de, Eylül gibidir benim için. Belki okulların açılış tarihi olduğundandır. O yüzden Eylül yenilikleri getirir beraberinde. Dilerim hepimiz için güzel başlangıçlara gebedir bu yeni ay.
Sevgilerimle..