HAZİRAN ORTASINDAN MERHABA

Ayın ortasında merhaba haziran diyen, yazıya da ortasından başlar. Düzenli yazmaya ara verdikten sonra aklımdakilerin hangi ucundan tutsam, nasıl kategorize etsem bilemiyorum. Amaaan, bu da oradan buradan yazısı olsun.



Haziran aslında oldukça heyecanlı başladı benim için. Çoğu yazımda bahsetmiştim, eşim pandeminin uçaklara etkisinden dolayı ülkeye dönemedi. Ha uçtu, ha uçacak diye diye bir kaç ay gecikmeli olarak 4 haziran'da kurtarma uçuşuna bindi, daha önce iki kez düzenlenmişti aslında, ama evcil hayvanların uçuşa alınması yasaklandığından uçağa kabul edilmemişti. Neyse ki kanun değişti,  kedimiz de kabinde uçabildi çok şükür. Şu an İstanbul'da ailesinin yanında ev karantinasında, ikisi 14 gün karantinasını tamamlayıp eve doğru yol almayı bekliyorlar..

Geçen günlerden birinde annem ve babamı da İzmir'e evlerine doğru yolcu ettim, o kadar şanslıydım ki böyle bir süreci onlarla geçirebildiğim için, birbirimize destek olduk çok şükür. Vakalarda artış oldukça, aklım hep onlarda ama hak veriyorum.  Düzenlerini, evlerini özlediler tabii, elbet gideceklerdi...

Hazır vakalardan bahsettim, şunları söylemeden geçemeyeceğim, aşırı normalleşen insanları anlayamıyorum, aylardır ailesine kavuşamayan sağlık çalışanlarına, ölen insanlara, hastalanan herkese saygısızlık gibi geliyor. Evet zor, kendini çoğu şeyden mahrum etmek. Avm'niz mi sıkıştı, Starbucks'ta kahve içsen ne olur, içmesen ne olur ya da kilometrelerce piknik kuyruğu mu hafta sonu keyfiniz diye bağırasım geliyor.

Ben yeni normalde bile elimden geldiğince kendi karantinamı yaşıyorum,  ve bu hastalık korkusundan değil. Sonucunda tekrar çoğu insanın işsiz kalacağını öngörebiliyorum ve bu olmaması için bir vatandaş olarak elimden geleni yapıyorum, hepsi bu...

İnsanlar az daha düşünceli olsa, dünya bambaşka bir yer olurdu...

Negatif şeyler yazmak, sinirden bir hışımla yazı yazmak huyum değildir ama bunun çok önemli olduğunu düşünüyorum..
Neyse değiştiriyorum konuyu..
Sahi başka ne oldu bu ayın başlarında...

İçinde benimde tasarımımın bulunduğu Pompom dergisinin yaz sayısı yayınlandı..
Şöyle yaza uygun, en sevdiğim renklerden oluşan bir çanta tasarlamıştım.. Adını da GÜNEŞ koymuştum.. Çok güzel bir his, yabancı bir dergide türkçe başlıklı bir tasarım.

Şimdiye kadar iş birliği yaptığım dergiler fotoğrafları benden istemişlerdi, dikkat ettikleri tek şey seçtikleri konsepte göre renkler seçmemdi. Ama bu güzel dergi, benden sadece ördüğüm çantayı göndermemi istedi ve çekimi kendileri organize etti... Bana kalırsa böylesi de çok güzel gözüküyor.

Sanırım dergim yolda, kavuşmak için sabırsızlanıyorum. Keşke Türkiye'de bu dergilere ulaşmak kolay olsa ama ne yazık ki öyle bi kültürümüz yok. Kananda'da eve çok yakın bir yün butiği vardı. Çok güzel, müstakil, içi yün dolu bir ev düşünün, bir odası cuma akşamları örgü buluşması için ayrılmış. Hem sohbet, hem örgü, hem de dilediğin kadar dergileri karıştır. Çok güzel insanlar tanıdım orada, öyle de güzel örüyorlardı, dergileri almasam da doya doya baktım ve o gün hayal kurmuştum ben de bir gün bu dergide yer almak istiyorum diye.... İşte o gün bugünmüş.

Pompom dergisi bana kalırsa, yünü, örgüyü sanata çeviren bir dergi, böyle olmasını sağlayan da editörleri, güzel bir bakış açıları var, içindeki metinlerin güzel bir edebi bir dili var... Diyeceğim o ki, bu proje benim için çok kıymetliydi..

İnşallah birgün, o hayal ettiğim kendi dergim için de heyecan dolu yazılar hazırlarım, örerim ve siz de bu güzelliklere şahit olursunuz.

Bana gönderilen fotoğraflardan bazılarını sizinle paylaşmak istiyorum. Emeği geçenleri de ekliyorum, telif hakları için bunlar önemli bilgiler :)

Geçen gün, bir proje daha bitirdim. Ufak bir detayı tamamlanmayı bekliyor, sonra Amerika yolusu olacak. Yine fotoğraflar ve styling dergiye ait. Sonucunu görmek için epey beklemek gerekecek, 2021 bahar sayısı, o kadar uzun zaman ki nasıl ördüğümü bile unuturum ben :)

Öyle işte, haziran ortasına kadar iyiydik çok şükür, devamı da öyle geçsin dilerim. Klavyenin tozunu aldığıma göre, yazıların devamı da gelir inşallah.

Siz de iyisinizdir umarım..
Sevgiyle kalın, yakında tekrar görüşürüz.

Credits:

design: Ezgi Tandogan Onat @ezgissimo

photographer: Shingi Rice @bluespit

paintings: Juju Vail @jujuvail

hair & makeup: Victoria Clarke @monkeyslovepeanuts

model: model: Momina Hanan @momina_hanan Ameera Mian @ameeramian of Crumb Agency @crumbagency

publication: @pompommag #ppq33

yarn: Scheepjes cahlista