MASAMDA #1

Birbirinden alakasız paragrafları olan, başlıksız yazılara ihtiyaç duyuyorum. Belki bir haftanın özeti, belki de yeni bir keşif, konu sınırlandırması yok, yaz gitsin.
Tek fotoğraf olsun, o an masada olan, ne ile uğraşıyorsam o kare, yazıyla tamamen alakasız, ya da ucundan kenarından uyuşan...

Dayanamadım, tek bir bütünlük olsun bari. Başlık hep aynı olsun; MASAMDA.

İşte, dışı minimal, içi çıfıt çarşısı konseptim bu, bakalım içini nelerle doldururum, zaman gösterecek.


Pazar günü, tasarım marketi vardı, güzel geçti, çok yorucu oluyor ama değiyor. Üreten insanlarla bir arada olup, ilham alışverişi de cabası... Ama benim müşteri kitlesi çok eğlenceli, ne kadar renkli ve ne kadar canavar kılıklılarsa o kadar çok seviyor çocuklar... Ve buna çok mutlu oluyorum, güzel bebekler yapmak değil, canavarları şirin bir hale getirmeyi tercih ediyorum çünkü. Müşteri mutlu, yapan daha mutlu, daha ne diyeyim ;)

Şaka bir yana, kendi işi olan insanları daha iyi anlıyorum. Kendi işinin patronuysan, hele dükkanın falan varsa, bu yorgunluk her gün yaşanır. Zor, esnaflık zor zanaat azizim. Her zaman böyle oyuncak örüp katılabilir miyim bilmiyorum, bildiğim bir şey var; o da bana çok şey kattı tüm bu etkinlikler.

İnsan kendi işinden farklı şeyler yapıp, farklı disiplinleri kesinlikle deneyimlemeli diye düşünüyorum. Bakış açısı tazeleniyor böylelikle, hala aynı yerden bakıyorsan bile, pencereleri silmişsin gibi bir his yaratıyor.

Bir de aynı döneme denk gelen, beni birazcık sıkıştıran başka bir tasarım vardı elimde. Aslında tam olarak elimde değildi, kafamdaydı,  çünkü gönderdikleri yünler gecikti, teslim tarihi yaklaştı ne yapacağım ben diye düşünürken, ördüm bitirdim, dün de yazıyı yazdım, gönderdim, çok şükür.

Uzun süredir, ilk defa hiçbir şey yapmama gerek olmayan bir sabaha uyandım, ne yapacağımı bilemedim, düşün o kadar bilememişim ki blogda yeni seri başlattım.

Yapılması gereken bir liste insanı yorsa da, zinde tutan bir şey. Neyse ben de birkaç gün bolca yürüyüş yaparım, havalar soğuyacak yakında, son sıcakların tadını çıkarmak lazım ve tabii ki canım blogum, çok ihmal ettim gibi hissediyorum. Diliyorum ki daha çok yazıp, okurum.

Bu arada biraz da kendim için bir şeyler öreyim dedim, yine Angora iplerle boğuşup, cinnetin eşiğinde denemeler yapıyorum. İnce doku seviyorum, elimde de o ip var, yapacak bir şey yok. Net bilgi veriyorum, angora ip hata kaldırmıyor, sökmesi örmesinden daha büyük dert!

Sonbahar renklerim de çıktı meydana, azıcık onlarla da oynayayım.
Ama önce gidip biraz blog ziyareti yapayım.
Sevgiyle kalın.