DERGİ HEYECANI

Happily Hooked 

Kasımla birlikte kış da geldi dayandı kapıya, yapraklar düşemeden üstüne kar serpildi bile. 

Kar yağdı dediğime bakmayın, öyle lapa lapa değil de çatı tepelerini kaplayacak kadar sadece. 

Ama olsun, inşallah az kaldı sayılır aileme kavuşmaya, İzmir'de biraz olsun içimi ısıtmaya. 

Heyecanımı affedin, hemen söze giriyorum. Blog ile birlikte başladığım el işi maceralarıma en baştan beri tanık olanlarınız var. Dergileri ne kadar sevdiğimden de hep bahsederim. 

Bundan yaklaşık 3 ay önce, internette araştırırken Amerika'da Happily Hooked adlı bir derginin bağımsız tasarımcılara ve yeni fikirlere açık olduğuna dair bir duyurusuna denk geldim. Konseptlerini de bir güzel açıklamışlardı.

İstedikleri konsepte uygun hemen aklıma bu fotoğrafta gördüğünüz şal fikri geldi. Tabii ilk dosya hazırlayışım, çok acemiyim, her yeri didik didik ettim öğrenmek için. İşin en önemli kısmı, tasarımın küçük bir parçasını örmekmiş, ilk onu öğrendim. Ördüm örmesine de, nasıl olsun karar verene kadar o küçük parça için kaç gün geçirdim anlatamam. Karar verdim, ördüm, fotoğrafladım, yazdım ve çizdim hemen gönderdim. Başladım heyecanla beklemeye, her e-mail sesi kalp çarpıntısı. 

1 hafta geçti geçmedi, sürpriz haber, tasarım kabul edildi. 

Happily Hooked 

Kullanılacak yüne karar verildi, renkleri seçtim, gelmesini bekledim. İşte tam bu noktada, aksilik bu ya, adresi yanlış yazmışlar, yünler çok gecikti. Rahat rahat örüp, tarifini yazacakken yaklaşık 2 gün içinde hepsini bitirmem gerekti, tabii geç saatlere kadar örüp, sökerek. Yün de nasıl güzel, nasıl sıcak. Ama hava yaz, sökmekten bunalmanın üstüne bir de yünün yaşattığı sıcaktan kurdeşen dökecekken şal bitti çok şükür. 

Bu kadar emeğim olduğundan mı bilmiyorum ama çıkan sonuçtan çok memnun kaldım orası ayrı, yorgunluğuma değdi. Renkler de tam benlik oldu, boynumdan çıkarmıyorum artık.

Happily Hooked 

Happily Hooked 

Sonra sıra geldi en eğlenceli kısıma, fotoğraflamaya. Eli mahkum modellik yaptım, Bora'da çekti. Kasım sayısında çıkacak yün şalı, yaz sıcağında ağaçlar yemyeşilken çekmek biraz saçma olur diye sonbahar havası yaratacak yerler bulmaya çalıştık. O işi de kolay çözdük, çok şükür. Tarif yazma kısmını da tamamlayınca, her şey editöre yollandı. 

Heyecanla 2 ay bekledim, ne ördüğünü duyurmak yasak dediler. Sustum, oturdum :) 

1 kasım oldu, editörden bir mail. Heyecanla dergiyi görmek istiyorum, linke tıkladım ve büyük sürpriz. Sen git benim fotoğrafı kapağa koy. Evet dergide bir gün yayınlanmayı çok ama çok istemiştim ama kapak fotoğrafı bonus oldu. 

İşte ilk dergi heyecanım tam olarak böyleydi, acemi, bir o kadar heyecanlı ve istekli. 

Derginin linki ise burada ve burada 

Hayallerimize giden yollar hep açık olsun inşallah ! 

Sevgiyle kalın. 

Happily Hooked