NELER YAPIYORUM / HERE & NOW

Bahar geliyor a dostlar, her gün bakmaya doyamadığım güneş içimi canlandırıp yürüyüşleri keyiflendiriyor. Çiçekler geç açarmış ama açtı mı da bakmaya doyamazmışsınız öyle diyor buralılar. Heyecanla bekliyorum bakalım. Hatta şu meşhur Japon kiraz ağaçları ( Sakura ) var bilir misiniz ? Onlarla dolu bir park varmış. 

Çiçek açmadı henüz ama karlar eridi toprak gözüktü şükür. 

Bu ay nasıl geçti hiç anlayamadım. El işlerini 4 mayısa yetiştirebilmek için harıl harıl çalışıyorum. boş duvara baktım mı kanaviçe şablonu görüyor gibi hissediyorum. 

Aylık listeme gelince;

Seviyorum: Nane kokusunu çok seviyorum, uzun süre sonra taze nane buldum markette.. Ohh nasıl bir ferahlık. 

Yiyorum: Markette şahane ıspanak vardı, nasıl özlemişiz.. Pirinç unu ve nişasta da bulabildim sonunda.. Nişasta patates nişastası ama ben buğday ile arasındaki farkı anlayamadım açıkçası.. Hemen sütlaç yaptım.. Oh be, yaşasın evi sütlaç kokutmak. Kendimizi evimizden uzak hissetmeyelim diye, mutfak alanında yüksek lisans yapıyorum şu ara. Keyifli de şu ne pişirsem derdi yok mu. 

İçiyorum: Çay, adaçayı, ıhlamur ve kahve.. 

Hissediyorum:  İyiyiz sağlıklıyız çok şükür.  İçime Fransız şarkıcı Dalida kaçmış gibi hissediyorum, ruhum payetli, danslı,  diskolu.  

Yapıyorum: Bol bol broş yaptım. Fuarda kanaviçe broşların olmasını istediler yoksa bu sefer yapmayı çok da düşünmemiştim aslında.. Çünkü çok zahmetli. İğneyi batır çıkar sağ işaret parmağımı hissetmiyorum artık. 

Bir de tasarımını beğendiğim bütün oyuncakları örmek istiyorum, masanın bir tarzı olsun istediğimden en sevimli koca kafalı ya da  koca kulaklı hayvancıklar hangisiyse onları örmek istiyorum. Türkiye'de ne kadar da popüler amigurumi. Burada pek amigurumi yapan yok, daha çok efsane kazak, çorap, şal örüyorlar. O yüzden ben de bu sefer masada oyuncaklar da olsun istedim. 

Şu meşhur Sofi bitecek az kaldı son düzlükteyim artık. 

Renkleri bol bol yan yana getiriyorum. 

Arada kütüphaneye gidip, bolca kitap inceliyorum. Renkler, ressamlar ve dekorasyon hakkında. 

Tabii fagot çalışıyorum, konser var yine yakında. 

Buzlar eridi, güneş ısıtmaya başladı artık doya doya yürüyüş yapabiliyorum. 

Düşünüyorum; El işi hobim olduğundan beri tığ, dikiş, nakış, kanaviçe derken bir sürü farklı şey denedim. Şu sıra acaba en çok hangisini seviyorum diye merak ediyorum. Kendimi sadece biri ile kısıtlamalı mıyım diye düşünüyorum. Sonra diyorum ne gerek var kısıtlamaya, canın ne çekiyorsa onu yap. 

Hayalini kuruyorum; Dedim ya ruhum çok payetli, o dönemlerde olsam payetli, püsküllü kolları dökümlü bir elbise ile Dalida- Gigi in Paradisco şarkısıyla salına salına dans etsem diye hayal kurdum tam da şu an.. 

Şarkı bu ; 

Dinliyorum; Sesini çok sevdiğim Jülide Özçelik'in yeni albümü Nefes'i dinliyorum. 

Jülide Özçelik - Gurbet 

İzliyorum; İzlerken bir şeyler işleyebileyim diye türkçe seslendirmeli izlemek zorunda kalıyoruz. Bu ay amazon prime'da şahane bir bilimkurgu keşfettik. Bilim insanı ile yaşaya yaşaya bilimkurgu hayranı oldum. Ben gibi bir insan bilimkurgu sevdiyse herkes bu tarza bir fırsat vermeli diye düşünüyorum. Hele bu dizi, saf bilimkurgu ama çok iyi. Blade Runner'ın yazarı Philip K.Dick'in Electric Dreams adlı eseri. Her bölüm farklı hikayeden oluşuyor. O kadar dolu hikayeler ki, bana kalırsa hepsinden ayrı ayrı diziler çıkarmış. 

Şaşıp kalıyorum bir yazar bunca şeyi nasıl düşünebilir diye? Kendime bakıyorum da kırk yıl düşünsem aklıma gelmez.. 

Böyle geçti işte bu ay, bolca el emeği ve bahara bir adım daha yakın.. 

Sevgiyle kalın..