GUDUBET VİRÜSÜ MEYDAN OKUMA #27 - 28 DAY BLOG CHALLENGE DAY 27

Büyüdükçe daha bir gamsızlaştım da ondan mı moralim az bozulur oldu ya da kendimi tanıyorum da beni mutsuz edecek şeylerden uzak mı duruyorum. İşte buna tam olarak karar veremedim..

Güneş bulutların arkasına saklansa hayat enerjisini kaybeden ben, havaya uygun keyfili şeyler yaptıkça karanlık, depresif havadan bile keyif alır oldum.. Ne güzel demişler;  "yağmur olmazsa nasıl çiçek açar" diye. Ama bu basık havalar bir haftadan uzun sürerse, durum değişir tabii... 

Şaka bir yana, sevgi pötürü gibi gözüksem de tabii ki benim de  şu veya bu sebepten  enerjim düşebiliyor, hayata karşı sinirlenip yüzüm sirke satabiliyor ya da gece gördüğüm rüyanın etkisiyle uyandığımda başım ağrıyabiliyor.

Bazen de sadece hüzünlenip, kalbim ağrıyabiliyor... 

Bu durumu tabii ki kabulleniyorum ama normalde böyle bir insan olmadığım için hastalıkmış gibi algılayıp o histen bir an önce kurtulmak istiyorum.. 

Hüzünle gelen kalp ağrısını nurofen ile def etmeye az uğraşmadım değil..

Önerilerim sihirli değil belki, ama bende işe yarayan bir reçete..

Vücudum sıkıntıyla gelen gudubet virüsü atmaya uğraşır ama o adamcıklar hala gözlerimde ağırlık yapıp beni ısrarla karanlık bölgeye çekmeye çalışırlarsa,  üstelemem uyurum, bir saat bile olsa, uyandığımda tekrar güne başlarım.

Su, hemen suya girerim, yeniden sabah olmuş gibi hissedeyim diye. Tekrar güne başlamanın gazıyla kahvemi tazecik çeker, kahve olurken bir yandan da sütümü çılgınlar gibi köpürtürüm. Kahve kokusu ve duş etkisini gösterir çoğu zaman.

Vücudumda hissettiğim etkiyi desteklemek için keyiflenecek bir şeyler dinlerim şöyle insanın içini hoplatan cinsten.. Bak Nil'in şarkıları bunun için birebirdir.

Kahve keyfi süresince, müzikle bir iki hoplayıp arada pinterestte güzel birşeylere bakarım. Elimde keyif aldığım dergim varsa, önce resimlerine bakar sonra detaylı okurum.

Baktım iyiyim, bünye der ki sen iyi oldun evde kal istersen. Ama bilirim eğer evde kalırsam her an yeniden depreşebilir gudubet virüsü.. Atarım kendimi açık havaya, bir iki dolanırım maksat yürüyüp temiz hava almak.

Genelde sıkıntılar akşam üzeri güneşin batması ile gider benden, bilirim lezzetli bir akşam yemeği yedikten sonra - ki köfte + patates bir numaralı tercihim, üzerine bir demlik çay eşliğinde güzel de bir şeyler izledik mi unuturum her şeyi..

Eğer ağlayasım varsa açarım en damarından bir şeyler, ağlar rahatlarım ya da türk dizisi açarım bir tane, izlerken uykuya dalarım..

Bu taktikle gudubet virüsünü bir günde yollayabiliyorum.
Yani genelde, gelir geçer bir virüs oldu çok şükür. Bazı olaylar ya da kişilere bağlı olup, kronikleştiğini hissedersem de onlardan uzaklaşmayı tercih ediyorum.

En kötü günümüz böyle olsun!
Sevgiyle kalın