NELER YAPIYORUM / HERE & NOW

Son zamanlarda şu neler yapıyorum yazısı hep en sona kalıyor, bilemedim neden. Bir yandan iyi, ay sonu güncellemesi gibi, bir yandan da kötü çok şey birikiyor, nereden başlayıp nasıl düzenleyeceğimi bilmiyorum.

Sanırım blog için en verimli dönemimi yaşıyorum, aklıma birşey düştükçe yazı hazırlayasım geliyor. Aman nazar değmesin ne diyelim. Çünkü şubat ayı bizi bekler ne dedik 28 gün boyunca her gün yazı yazacağız. O ne demek ben görmedim deme, duymadın mı meydan okuma başlattım, hala görmediysen yazı için şuraya bir tık.

Kaldırımlar tam un helvası kıvamında bi şerbeti eksik, üstüne az yağmur yağsa o da tamamdır. Aman kar üstüne yağmur yağmasın zaten bu haliyle 10 dakikalık mesafeyi 20 dakikada yürüyebiliyorum. Fizyoterapistten geldim şimdi, merak edilecek birşey yok aslında. Sigortanın sağladığı bir imkan e bende de zaman var neden olmasın.. Yıllardır fagot çalıyor olmanın ben de bıraktığı ve kalıcı hale getirdiği sırt ağrımı rahatlatıyor, iyi de geliyor. Sırt kaslarım için ödevlerim var, onları yapıyorum. Daha iyiye gidiyor bile. Çok da tatlı sağolsun baya sohbet muhabbet güzel geçiyor.

" ÜRETEN KADINLAR" - LEYLA ASLAN

İşlediği nakışlara baktığımda iplikler ardında gizlenen bir ressam olduğunu düşündüğüm Leyla Hanım'ın işlemeleri kimi zaman bana bir film karesini hatırlatıyor.. Kendisine sorduğum sorularda aldığım cevap da bu tezimi doğrular gibiydi... 

Üretmenin ötesinde bir de öğretiyor kendisi. Belki de üretimi bir üst seviyeye taşıyan da bu ince noktadır, bildiklerini öğretmek, paylaşmak ve bunların bir çok kişiye temas etmesini sağlamak. Hatta hayatlarına yeni bir pencere açmak. 

O yüzden seviyorum Üreten Kadınlar köşesini. Belki yavaş ilerleyen bir yazı serisi, ama sohbet ederek yolumun kesiştiği her üreten kadın benim hayatıma ürettikleri ile katkı sağlayıp bloguma renk katıyorlar.. 

Leyla Hanım'la sohbetimize geçmeden önce, sizi onun instagram hesabına yönlendirmek isterim. Böylelikle hem işlediklerini görebilir hem de verdiği eğitimlerden haberdar olabilirsiniz. Daha fazlası bir tık uzakta @embroideryleyla hesabında. 

MEYDAN OKUMALARA DOYAMADIM, HAZIRSANIZ BAŞLATIYORUM - 28 DAY BLOG CHALLENGE

Başlıktan da gördüğünüz gibi meydan okumaya doyamadım ve yenisini şubat 1 dedimi başlatmak istiyorum. Pek tabii yine kendi kendime başlattığım bu yolda, belki benimle yürümek isteyenleriniz olur. Biri var, fikrini değiştirmezse Derya'cımla konuştuk birlikte yürüyelim bu meydan okumada dedik. Ama yanımıza katılacak komuşularımız da bizi çok mutlu eder..

Neyse konuya geçeyim ben, bu sefer ki el işi meydan okuması değil, bir battaniye yetti şükür. El işine devam da şimdilik kendime meydan okumak istemiyorum sakin sakin işleniyorum evde.
Konumuz; BLOG. Bilenleriniz vardır, her gün yazı yazmak adına olanlardan. Genellikle 30 günlük olan bu meydan okuma tabii ki değiştirilecekti ve kendimize uyarlanacaktı. Soruları biraz ordan, biraz buradan ilham alarak ortaya karışık hazırladım. Şubat ayını seçtim ki 28 gün olsun bize özel olsun diye..

MUTLU SON 200 DAYS OF GRANNY SQUARE / HAPPY END

Bir yıl önce tam da bugün bir fotoğraf koydum, yazıyı hazırladım ve meydan okumayı başlattım. Bak tam 1 yıl sonra nur topu gibi rengarenk, 200 günümün her bir anından parçalar taşıyan kocaman bir  battaniyem, yani battaniyemiz oldu.

GUELPH, KAR VE EKSTREM SOĞUK UYARISI

Soğuğu ilk hissettiğiniz yer diz kapaklarınız. Ne kadar termal içlik diye birşey olsa da belli bir dakikadan sonra ilk diz kapakları uyuşmaya başlıyor. Esen rüzgar sümük donduran cinsten. Zaten sadece gözler açıkta kalacak şekilde dolaşabilirsin.. 

3 gündür ekstrem soğuk uyarısı var ülkede. Mesela tam şu an dışarda hava -20 ancak rüzgarla birlikte hissedilen -28 ve düşmeye devam edecek. Daha da kuzeyi düşünmek istemiyorum..

2018 YILI BLOG DEĞERLENDİRMESİ

Sevgili Yasemin'in mimi doğrultusunda blogun 2018 yılındaki durumunu değerlendirdim. Şöyle bir bakıyorum da kendimi yıllardır bu mahalledeymişim gibi hissediyorum. Daha 2 yıl bile olmamış aslında, sanırım buraya ait olma hissiyatının sebebi sizlerin beni bu kadar sıcak karşılaması ve aranıza  hemen kabul etmesi... En büyük teşekkür size.

Ezgissimo'da bu sene neler olmuş ?

BATTANİYE, ÖRGÜ KULÜBÜ VE HAVADAN SUDAN

Aşırı soğuk olacak diye gözüm korkarak geldiğim ülkede Türkiye'deki zorlu kış şartlarını takip eder oldum. Türkiye'den ayrılmadan önce çok soğuktu, burası nasıl derseniz genelde -6 ile -12 derece arasında gidip geliyor, aşırı soğuk değil. Kar desen hiç yok hatta bugün çok güneşliydi. Evin içinden bakınca bahar gibi ama burnunu dışarı çıkarınca azıcık üşüten cinsten...

Buradaki havanın Ankara'dan tek farkı, çoğunlukla rüzgarlı olması, bu sebepten hissedilen soğuk daha keskin oluyor.
Güneşli olması ise güzel bir avantaj, zaten ağaçlarda kıyamam tek yaprak bile kalmamış. O görkemli akçaağaçlar sopa gibi kalmışlar.

SEVDİĞİM ŞEYLER / THINGS THAT I LOVE

Çizimlerindeki detayların verdiği huzur ile bu seferki sevdiğim şeyler köşesini Koreli sanatçı S. Hee 'nin mutluluk veren çizimlerine ayırmak istedim. 

Bize çok da yabancı olmayan duygular barındırıyor sanki.. Aynı battaniye altında seyredilen bir film, bir kedinin sıcaklığı, hastayken sarınıp sarmalanıp çay içmek, sıcacık soba karşında ısınmak, anne sıcaklığı ve evin yaramaz çocuğu gibi yorganın altında yaramazlık yapmak.. 

EFSANE GERİ DÖNDÜ / 200 DAYS OF GRANNY SQUARE

Evet evet yanlış duymadınız, 200 days of granny square efsanesi geri döndü. Ne yalan söyleyim biraz korktum, nasıl birleşecek eşit olmayanları nasıl ayarlayacağım diye. Kolaymış, sıkıntı yok.

Başlamadan önce motifleri ayırdım, eşit olanlar, büyük olup küçülecekler, küçük olup büyüyecekler şeklinde. Birleştirme fikirlerinin olduğu bir yazı hazırlamıştım, ondan yararlanarak hepsini denedim. Bu motiflerin özelliğini bozmayacak ve beni az yorup ip kullanma oranımı azaltacak olan " slip stitch & single crochet seaming " yöntemini tercih ettim. Yalnız biraz kendime göre uyarladım..

HOŞ GELDİN 2019, MERHABA OCAK

Düdüklü tencerem, yünlerim, Kedoşum, fagotum, Bora ve ben ulaştık Kanada'ya.. 10 saatin üzerinde bir uçuş geçirdi kedoş, çok da sakin geldi ama havaalanında geçirilen ve eve ulaşıncaya kadar geçen süre sonunda neredeyse 16 saatin üzerinde küçücük evindeydi.. Sakindi, belgeler konusunda çok endişeliydik ( onu ayrı bir yazı olarak hazırlamak istiyorum belki bir gün birinin işine yarar ) ama korktuğumuz gibi olmadı su gibi aktı geçti.. Şimdi ailecek Jetlag problemi yaşıyoruz. Erkenden uyuyup gün aydınlanmadan uyanıyoruz.